Mijn eerste blog zei ik al dat ik altijd een sorry-meisje geweest was. Gelukkig was dat maar deels zo, anders was ik waarschijnlijk nooit meer op een podium gaan staan. Maar voor het deel dat het wel geldt wil ik vertellen waar dat vandaan kwam. Er is momenteel namelijk (eindelijk!) nogal wat media-aandacht voor dit onderwerp. En aangezien ik mij jarenlang een roepende in de woestijn heb gevoeld, wil ik nu ook wel een boekje open doen. In de hoop dat er nu eindelijk iets zal veranderen. In 1989 ging ik naar het conservatorium met het idee: gezellig, samen muziekmaken. Dat bleek een erg naïeve verwachting te zijn. De eerste…

Als kind wist ik al dat veel geld verdienen niet het hoofddoel van mijn leven zou worden. Krom liggen voor een mooi huis, grote auto en status; het is niet aan mij besteed. Belangrijker dan maatschappelijk succes vind ik, voor mezelf, dat ik dingen kan doen waar ik blij van word en er het liefst ook nog anderen blij mee kan maken. En zo komt het misschien dat ik me nog steeds een meisje voel en veel van het grote-mensen-leven lekker aan me voorbij laat gaan. Natuurlijk heb ik gewoon een leven met verantwoordelijkheden en andere grote-mensen-dingen, maar ik merk dat mijn leven toch wat afwijkt van het gemiddelde. Ik…