In mijn leven zijn er veel verwonderdingen. Zoveel, dat ik er nu een cd over gemaakt heb. Om alvast een idee te krijgen heb ik een filmpje in elkaar geknutseld: Er zijn wat mij betreft twee soorten verwonderen: het gewone verwonderen, waarbij je ziet wat er gebeurt en je afvraagt waarom of hoezo. En één, dat vind ik het leukste verwonderen, waarbij je met de onbevangenheid van een kind naar dingen kijkt en er niet per se iets van vindt. De ‘Loesje’- manier van naar het leven kijken: mooi hè, alles? Voor de duidelijkheid in mijn verhaal noem ik ze even type 1 en type 2 verwonderdingen. Aan te raden…